دوشیزه ی آشوب
شعر شدنت آغاز درد است...دوشیزه ی آشوب
شعر شدنت آغاز درد است...
گزارش تصویری
همه میگن شیوا سخت گیره، شیوا فکرش غلطه، شیوا معلوم نیست تو کدوم باغ سِیر می کنه، شیوا فقط بلده عیب بگیره، اینم منم آخه؟:
پ.ن: برگرفته از سایتِ آیات، بخشِ آلبومِ تصاویر.
خیلی خوشحالم که می بینم یکی پیدا شده مثل خودم!
و چقدر دلم می خواد کاریکاتورهام مثل اینها خوب باشن. ولی مگه من خودم چقدر خوبم که کارهام خوب باشه؟
"راستی"
ولی فکر نکنم تو اندازه ی من از این شکلی بودنت ضربه خورده باشی!
من خیلی جدل کردن و به چالش کشیدنو دوس دارم، و همیشه هم برچسبِ یه دخترِ ایده آلیستِ از خود متشکّر خوردم. در صورتی که من فقط دنبالِ بهترینا واسه خودم و دیگران بودم!
ابا یه کاریکاتور شیرین میذاشتی شاد بشیم..چقدر تلخ به دنیا نگاه میکنی دختر.دنبال چی می گردی؟چرا اینقدر زود بزرگ شدی؟به خدا دنیا اینقدر ها هم که فکر میکنی بد نیست. یعنی هست ولی نه اینقدر!یه ذره بی خیالی طی کن. لازم نیست اینقدر بفهمی.!
والّا... من فکر می کردم فهمم از دنیا خیلی کَم هست تازه! واقعاً نمی دونستم که دنیا رو تلخ می بینم.
من خیلی هم زود بزرگ نشدم، به عبارتی هنوز اصلاً بزرگ نشدم.
هنوز آرزوهایی دارم و تو خیالاتم به سر می برم.
ولی باید بزرگ بود. به هرحال می خوام در آینده یه مَرد یا زَن تربیت کنم. باید خودمو تربیت کنم تا بتونم اونو تربیت کنم. اینا لازمه.
دومی و سومی کاملا با ایران هماهنگه:)
همه ش با همه جایِ دنیا هماهنگه!
یعنی اینقد از رشته ی مقدس ادبیات ناامیدید؟!گفتم شاید میخواید اون فیلم که یه روز تووی سالن گرفتید و استاد بخش ریاضی گفت چرا اینقد سر و صدا میکنیدُ به نمایش بذارید؛همون فیلم که آینده ی رشته ی ادبیاتُ به نمایش گذاشته بود.
من آدمِ نااُمید شدن نیستم.
اون فیلمه اساساً لازم بود، امّا فقط واسه بچّه هایِ خودمون.
مقدّس هست، ولی روش کار نشده؛ از ضروریاتِ جامعه نیست...
از ضروریاتِ جامعه، شیشه، کوکائین، حشیش و ایناس.