دوشیزه ی آشوب

شعر شدنت آغاز درد است...

دوشیزه ی آشوب

شعر شدنت آغاز درد است...

کلید

دست هایِ ما،  

شاخه ها کشیده در پناهِ هم،  

لانه یِ پرنده ایست 

 

دست هایِ ما،  

در مسیرِ بازوانِ بی قرارِ ما،   

جویبارِ زنده ایست 

 

دست هایِ ما پیمبرانِ خامُشند  

آیه هایِ مهرشان به کف  

بر بلورِ جانشان  

داغ و بوسه آشکار  

دست هایِ ما  

رهروانِ سرخوش اند  

 

دستِ ما به عشقِ ما گواست  

دست هایِ ما کلیدِ قلب هایِ ماست  

 

 

پ.ن: سیاوش کسرایی

نظرات 1 + ارسال نظر
shakila یکشنبه 3 آذر 1392 ساعت 20:37

besyar ziba

سلام؛
خوش آمدید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد